Thai

ซิทาลิปติน 486460-32-6

ขึ้นไป 98.5% เกรดทางการแพทย์

ติดต่อตอนนี้

รายละเอียดผลิตภัณฑ์

ข้อมูลผลิตภัณฑ์

ชื่อผลิตภัณฑ์	ซิทากริปติน
สูตรโมเลกุล	C16H15F6N5O
น้ำหนักโมเลกุล	407.32
หมายเลข CAS	486460-32-6
มาตรฐานคุณภาพ	ขึ้นไป 98.9% เกรดทางการแพทย์
รูปร่าง	ผงสีขาว

COA ของ Sitagliptin

รายการ	มาตรฐาน	ผลลัพธ์
รูปร่าง	ผงผลึกสีขาวหรือสีขาวนวล	เป็นไปตาม
บัตรประจำตัว	A. Sitagliptin ฟอสเฟตในน้ำแสดงปฏิกิริยาแยกแยะฟอสเฟต B. HPLC: โซลูชันการทดสอบ RRT คล้ายกับโซลูชันอ้างอิง RRT C. IR: คล้ายกับสารอ้างอิง	เป็นไปตาม เป็นไปตาม เป็นไปตาม
สารที่เกี่ยวข้อง	XG-E ≤0.15%	น.ด
	XG-F ≤0.15%	น.ด
	XG-G ≤0.15%	น.ด
	XG-H ≤0.15%	น.ด
	XG-K ≤0.15%	น.ด
	XG-L ≤0.15%	0.01%
	XG-M ≤0.15%	น.ด
	XG-N ≤0.15%	น.ด
	สิ่งเจือปนส่วนบุคคลอื่น ๆ ≤0.10%	น.ด
	สิ่งเจือปนทั้งหมด ≤0.5%	0.01%
ไอโซเมอร์	XG-A ≤0.15%	น.ด
น้ำ	3.0%~4.5%	3.6%
ตัวทำละลายตกค้าง	ไอโซโพรพิลแอลกอฮอล์ ≤0.5%	0.02%
	เมทิล เติร์ต-บายทิล อีเธอร์ ≤0.5%	น.ด
	อะซิโตอะซิเตต ≤0.5%	น.ด
	ไดเมทิลฟอร์มาไมด์ ≤0.088%	น.ด
โลหะหนัก	≤ 10 หน้าต่อนาที	เป็นไปตาม
การทดสอบ	≥98.5% บนพื้นฐานปราศจากน้ำ	100.3%
บทสรุป	เป็นไปตามมาตรฐานองค์กร

การใช้งาน

หน้าที่ของซิทากริปติน

Sitagliptin ใช้สำหรับยากด dipeptide peptidase 4 (DPP - 4)โดยการปกป้องน้ำตาลในเลือดจากภายนอก และเพิ่มบทบาทและควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด การพึ่งพากลูโคสในการส่งเสริมการปล่อยอินซูลินเปปไทด์ (GIP) และกลูคากอนเปปไทด์ 1 (glp-1) สำหรับการบริโภคอาหารและการปล่อยน้ำตาลในเลือดที่ตกในลำไส้

การทดลองแบบสุ่มที่มีการควบคุมด้วยยาหลอก 4 รายการ ที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยโรคเบาหวานประเภท 2 มากกว่า 2,000 ราย ประเมินผลและความปลอดภัยของยาซิทาลิปตินเพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับยาลดน้ำตาลชนิดอื่น เพศ ดัชนีการประเมินส่วนใหญ่เป็นค่าการเปลี่ยนแปลงของไกลโคซิเลตฮีโมโกลบิน (HbA1c) จากเส้นพื้นฐาน HbA1c เป็นตัวบ่งชี้ระดับน้ำตาลในเลือดเฉลี่ยในช่วง 3-4 เดือนที่ผ่านมา Sitagliptin (100 หรือ 200 มก.) เพียงอย่างเดียวช่วยลดระดับ HbA1c อย่างมีนัยสำคัญ การลดลงของระดับ HbA1c เป็นสัดส่วนกับระดับเริ่มต้นของ HbA1c น้ำหนักผู้ป่วยไม่เพิ่มขึ้นในช่วง 24 สัปดาห์ของการรักษาเดี่ยว Sitagliptin ช่วยลดน้ำตาลในเลือดขณะอดอาหารและภายหลังตอนกลางวัน เพิ่มอัตราส่วนของพรีโปรอินซูลิน/อินซูลิน และช่วยเพิ่มความต้านทานต่ออินซูลิน

สำหรับคนไข้ที่ได้รับเมตฟอร์มินอย่างน้อย 1,500 มก. ต่อวันแต่ยังไม่สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดี ให้เพิ่มซิทาลิปติน 100 มก. ผู้ป่วย 47% บรรลุเป้าหมายของ HbA1C <7% ในขณะที่ผู้ป่วยเพียง 18.3% ที่ได้รับยาหลอกบรรลุเป้าหมาย เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ได้รับยาหลอก พบว่า HbA1C ในกลุ่มที่ได้รับ Sitagliptin ลดลงโดยเฉลี่ย 0.65% การใช้ยา Sitagliptin ร่วมกับเมตฟอร์มินร่วมกันแสดงให้เห็นว่ามีประสิทธิภาพในการรักษาเบื้องต้น ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยยา pioglitazone และไม่สามารถบรรลุเป้าหมายได้ (ระดับ HbA1C เฉลี่ยอยู่ที่ 8.1%) ได้รับการเติมซิตาลิปติน 100 มก. และระดับ HbA1C เฉลี่ยของผู้ป่วยลดลง 0.7% เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ได้รับยา pioglitazone เพียงอย่างเดียว พบว่าสัดส่วนของผู้ป่วยบรรลุเป้าหมาย HbA1C <7% ที่สูงกว่า