แอสตาแซนธิน 472-61-7

แอสตาแซนธินคืออะไร?

แอสตาแซนธินพบกันอย่างแพร่หลายในกุ้ง ปู ปลา นก สาหร่ายและเชื้อราบางชนิด เนื่องจากแคโรทีนอยด์ที่ไม่ใช่โปรวิตามินเอ แอสตาแซนธินจึงไม่สามารถเปลี่ยนเป็นวิตามินเอในสัตว์ได้ แต่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระเช่นเดียวกับแคโรทีนอยด์ ความสามารถในการดับออกซิเจนเสื้อกล้ามและจับอนุมูลอิสระได้ดีกว่าเบต้าแคโรทีนมากกว่า 10 เท่าและแรงกว่าวิตามินอีมากกว่า 100 เท่า ผู้คนยังเรียกกันว่า "ซุปเปอร์วิตามินอี" แอสตาแซนธินได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางถึงคุณสมบัติในการต่อต้านอนุมูลอิสระ สี และเสริมสร้างภูมิคุ้มกัน สหรัฐอเมริกาและประเทศอื่นๆ อนุญาตให้ใช้ในการผลิตเป็นวัตถุเจือปนอาหาร เนื่องจากเป็นวัตถุเจือปนอาหารจากธรรมชาติ จึงมีแนวโน้มการพัฒนาในวงกว้าง

วิธี การผลิตแอสตาแซนธินได้แก่ การสกัดตามธรรมชาติและการสังเคราะห์ทางเคมี

แอสตาแซนธินที่สังเคราะห์ทางเคมีมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากแอสตาแซนธินธรรมชาติในแง่ของโครงสร้าง การทำงาน การใช้งาน และความปลอดภัย อีกทั้งความเสถียร ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ และคุณสมบัติของสียังต่ำกว่าแอสตาแซนธินธรรมชาติอย่างมาก ดังนั้นการผลิตในปริมาณมากโดยทั่วไปจึงมีแนวโน้มที่จะสกัดแอสตาแซนธินจากธรรมชาติ

แอสตาแซนธินธรรมชาติหรือที่รู้จักในชื่อแอสตาซินเป็นส่วนผสมด้านสุขภาพอันล้ำค่าชนิดหนึ่ง ใช้สำหรับการพัฒนาเพื่อเพิ่มภูมิคุ้มกัน ต่อต้านอนุมูลอิสระ ต้านการอักเสบ สุขภาพดวงตาและสมอง ควบคุมไขมันในเลือด และผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติและดีต่อสุขภาพอื่นๆ ปัจจุบันหลักที่ใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับอาหารเพื่อสุขภาพของมนุษย์ การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ (ปัจจุบันคือปลาแซลมอน ปลาเทราท์ และปลาแซลมอนหลัก) สารเติมแต่งอาหารสัตว์ปีก และสารเติมแต่งเครื่องสำอาง สามารถปรับปรุงภูมิคุ้มกันของร่างกายได้อย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากการผสมผสานที่ไม่เฉพาะเจาะจงกับกล้ามเนื้อโครงร่าง สามารถกำจัดอนุมูลอิสระที่เกิดจากการเคลื่อนไหวของเซลล์กล้ามเนื้อได้อย่างมีประสิทธิภาพ เสริมสร้างการเผาผลาญแบบแอโรบิก ดังนั้นจึงมีผลต่อต้านความเมื่อยล้าอย่างมีนัยสำคัญ

การทำงานของแอสตาแซนธิน

1. การใช้แอสตาแซนธินสังเคราะห์ เป็นหลัก ในปัจจุบันคือการเติมแต่งอาหารสัตว์เพื่อให้มีสี รวมถึงปลาแซลมอนที่เลี้ยงในฟาร์มและไข่แดง
2. การใช้งานหลักสำหรับมนุษย์ถือเป็นผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร
3. มีประโยชน์ในการมองเห็นและสุขภาพผิวหนัง และในโรคหลอดเลือดหัวใจ ภูมิคุ้มกัน การอักเสบ และการเสื่อมของระบบประสาท
4. สามารถปกป้องเนื้อเยื่อของร่างกายจากความเสียหายจากออกซิเดชั่นและอัลตราไวโอเลต ผ่านการยับยั้งการกระตุ้น NF-κB